Ο τσιγκούνης χωρικός
(Ρωσία)
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας χωρικός που είχε έναν υπηρέτη που τον έλεγαν Βάνια.
"Βάνια, αύριο θα πάμε να θερίσουμε το σιτάρι", είπε μια μέρ ο χωρικός στον υπηρέτη.
"Εντάξει", είπε ο Βάνια. "Ας πάμε". Την άλλη μέρα σηκώθηκαν νωρίς - νωρίς κι ο χωρικός είπε:
"Γυναίκα, φέρε το πρωινό!". Η γυναίκα έφερε το πρωινό, έφαγαν ο χωρικός κι ο υπηρέτης κατά την όρεξή τους και αφού τελείωσαν, ο χωρικός είπε: "Είναι ανάγκη να σταματήσουμε τη δουλειά για το μεσημεριανό; Καλύτερα να το φάμε τώρα. Γυναίκα, φέρε το μεσημεριανό!".
Άρχισαν να τρώνε το μεσημεριανό, αλλά δεν κατάφεραν να το τελειώσουν όλο. Ο χωρικός ήταν πολύ χαρούμενος γιατί, αφού ο Βάνια δεν μπορούσε να φάει άλλο, κέρδιζε και χρόνο και φαγητό. Έτσι, στο τέλος, λέει στη γυναίκα του: " Γυναίκα, όταν θα γυρίσουμε απόψε από το χωράφι, θά 'μαστε ψόφιοι από την κούραση και δεν θά 'χουμε καμιά όρεξη να φάμε. Καλύτερα να φάμε τώρα και το βραδινό!". Η γυναίκα σερβίρισε και το δείπνο, αλλά ο Βάνια δεν ήθελε ούτε να το δει.
"Και τώρα πάμε να θερίσουμε. Καλά φάγαμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε καμιά διακοπή για φαγητό μέχρι να τελειώσουμε", είπε γελώντας ο χωρικός.
"Ε, όχι αφεντικό!", είπε τότε ο υπηρέτης. "Μετά το βραδινό φαγητό, οι άνθρωποι πάνε για ύπνο κι όχι για θερισμό. Καληνύχτα!". Και λέγοντας αυτά, σηκώθηκε από το τραπέζι κι έψαξε ένα καλό μέρος για να κοιμηθεί.
Πηγή: http://www.a-athinon.gr
(Ρωσία)
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας χωρικός που είχε έναν υπηρέτη που τον έλεγαν Βάνια.
"Βάνια, αύριο θα πάμε να θερίσουμε το σιτάρι", είπε μια μέρ ο χωρικός στον υπηρέτη.
"Εντάξει", είπε ο Βάνια. "Ας πάμε". Την άλλη μέρα σηκώθηκαν νωρίς - νωρίς κι ο χωρικός είπε:
"Γυναίκα, φέρε το πρωινό!". Η γυναίκα έφερε το πρωινό, έφαγαν ο χωρικός κι ο υπηρέτης κατά την όρεξή τους και αφού τελείωσαν, ο χωρικός είπε: "Είναι ανάγκη να σταματήσουμε τη δουλειά για το μεσημεριανό; Καλύτερα να το φάμε τώρα. Γυναίκα, φέρε το μεσημεριανό!".
Άρχισαν να τρώνε το μεσημεριανό, αλλά δεν κατάφεραν να το τελειώσουν όλο. Ο χωρικός ήταν πολύ χαρούμενος γιατί, αφού ο Βάνια δεν μπορούσε να φάει άλλο, κέρδιζε και χρόνο και φαγητό. Έτσι, στο τέλος, λέει στη γυναίκα του: " Γυναίκα, όταν θα γυρίσουμε απόψε από το χωράφι, θά 'μαστε ψόφιοι από την κούραση και δεν θά 'χουμε καμιά όρεξη να φάμε. Καλύτερα να φάμε τώρα και το βραδινό!". Η γυναίκα σερβίρισε και το δείπνο, αλλά ο Βάνια δεν ήθελε ούτε να το δει.
"Και τώρα πάμε να θερίσουμε. Καλά φάγαμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε καμιά διακοπή για φαγητό μέχρι να τελειώσουμε", είπε γελώντας ο χωρικός.
"Ε, όχι αφεντικό!", είπε τότε ο υπηρέτης. "Μετά το βραδινό φαγητό, οι άνθρωποι πάνε για ύπνο κι όχι για θερισμό. Καληνύχτα!". Και λέγοντας αυτά, σηκώθηκε από το τραπέζι κι έψαξε ένα καλό μέρος για να κοιμηθεί.
Πηγή: http://www.a-athinon.gr
