Change Text Size
+ + + + +
Ο Αρσλάν Μπέης και η Μαρκάλτσα.

(Καππαδοκία. Παραλλαγή του παραμυθιακού τύπου "Ο αγριάνθρωπος")

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς. Υπήρχε επίσης ένας φτωχός άνθρωπος. Ερχόταν κάθε μέρα στου βασιλιά την καμινάδα και του έλεγε: «Βασιλιά, σήμερα θα γεννηθεί ένα μικρό αγόρι' αυτό θα σε ρίξει από το θρόνο σου».
Ο βασιλιάς έβγαλε τελάλη" είπε: «Ποιος γέννησε σήμερα;» Οι τελάληδες κάναν ένα γύρο. Καμιά δεν είχε γεννήσει. Την επομένη το πρωί ξανάρθε η γριά. Είπε: «Ένα παιδί γεννήθηκε που θα σε ρίξει από το θρόνο σου». Ο βασιλιάς άρχισε να ψάχνει. Μια χήρα είχε γεννήσει. Έφεραν το μωρό στο βασιλιά. Ο βασιλιάς είπε:
«Άντε να σκοτώσετε αυτό το αγοράκι. Βουτήξτε το πουκάμισο του στο αίμα του και να μου το φέρετε».
Υστερα πήραν το αγοράκι. Πήγαν να το σκοτώσουν. Η γριά έκλαιγε. Είπε: «Μην το σκοτώσετε. Σκοτώστε αυτό το σκυλί" βουτήξτε το πουκάμισο στο αίμα του και να το πάτε στον βασιλιά. Πείτε του ότι το σκοτώσατε». Υστερα είπαν κι εκείνοι: «Μην έρθεις ξανά στο χωριό». Κι εκείνη είπε: «Δεν θα έρθω». Υστερα αυτή πήρε το παιδί. Πήγε' το πήγε στη σπηλιά του τριχωτού τέρατος. Και πήγε να ζητήσει ψωμί για να θρέψει το παιδί. Υστερα ήρθε η Μαρκάλτσα. Είπε: «Αυτό το παιδάκι αν μεγαλώσει, δεν θα το φάω». Υστερα δεν επιτέθηκε στο αγοράκι.
Αυτό συνάντησε τη Μαρκάλτσα. Και η Μαρκάλτσα πήγε μαζί του. Το είχε σαν μωρό της. Το πήρε από εκεί και το πήγε στη σπηλιά της. Υστερα πήγαιναν για κυνήγι μαζί με το αγοράκι.
Υστερα ήρθαν οι στρατιώτες του βασιλιά. Είδαν. Είπαν: «Αυτό είναι ίχνος από το πόδι μικρού αγοριού και αυτό είναι ίχνος μιας Μαρκάλτσας». Υστερα πήραν αυτό το δρόμο. Είδαν το αγοράκι με τη Μαρκάλτσα. Υστερα επέστρεψαν. Το είπαν στο βασιλιά. Ο βασιλιάς είπε: «Βάλτε μια παγίδα να τους πιάσετε». Έφτιαξαν την παγίδα. Πήγαν και την έστησαν. Έπιασαν το αγοράκι. Το έφεραν στο σπίτι. Το έβαλαν στη φυλακή.
Ύστερα ο γιος του είπε: «Πρίγκηπα, αν καταδικάσεις αυτό το αγοράκι, καταλαβαίνει" είναι ένας άνθρωπος των βουνών». Ύστερα έβγαλε το αγοράκι έξω, ο άνθρωπος που το είχε καταδικάσει. Το πήγε στον κουρέα, τον ξύρισε. Τον έντυσε με ρούχα. Τον έβαλαν στο σχολείο. Του έμαθαν να διαβάζει και να γράφει. Ύστερα είπαν: «Τι όνομα θα του δώσουμε; Θα τον πούμε Ασλάν Μπέη». Ύστερα έφαγαν, ήπιαν, ευχαριστήθηκαν.


Γεωργίου Α. Μέγα. Κατάλογος ελληνικών παραμυθιών. 
Άννα Αγγελοπούλου - Μαριάνθη Καπλάνογλου - Εμμανουέλα Κατρινάκη. Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών.