Change Text Size
+ + + + +
Το δοκίμιν της αγάπης (δοκίμιν=δοκιμή) 

Σαράντα δυο αρχοντόπουλα μια κόρην αγαπούσαν,
κόρη πανώρια κι' όμορφη και  στα φλωριά χωσμένη.
Κι όλοι εκαλεστήκανε μια μέρα για να πάνε.
Γεμίζου οι στάβλοι άλογα, τα παραθύρια σέλες,
και τα πορτοπαράθυρα σκάλες και χαλινάρια.
Στρώνει την τάβλα να γευτούν πολλώ λογιώ τραπέζι.


"Τρώτε και πίνετε άρχοντες κι εγώ να σας 'φηγούμαι.
Μες στο περιβόλι μου, στη μέση της αυλής μου,
μάρμαρο έχει ο αφέντης μου, δοκίμιν της αγάπης,
κι όποιος βρεθ
εί και πιάσει το κι οπίσω του το ρήξει,
εκείνος είναι ο άντρας μου κι εγώ είμ' η ποθητή του."
Κι ούλοι μονοσυνάγουνται κι ούλοι το δοκιμάζουν,
κι ένας το παίρνει δάχτυλο κι άλλος μούτε καθόλου,
και της Μαριάς ο ψυχογιός, τ' άξιο το παλληκάρι,
μονοχεριάρι το 'πιασε κι οπίσω του το ρίχτει.
"Εγώ είμαι κόρη ο άντρας σου κι εσύ 'σαι η ποθητή μου".


Πηγή: www.myriobiblos.gr