Change Text Size
+ + + + +
Παραδοσιακά νανουρίσματα
 
"Κοιμήσου γιε μου, πρωτογιέ και γιε μου κανακάρη 
κι από την Πόλη κοπελιά θε να ‘ρτει να σε πάρει.
Κοιμήσου γιε μου να τραφείς, γιε μου να μεγαλώσεις
και τα προικιά ανημένου σε κι οι κόρες καρτερού σε"


Ανάρτηση για τη σχέση νανουρισμάτων και παραμυθιών (Πατήστε εδώ)

Ύπνε, που παίρνεις τα μωρά (Πατήστε εδώ) (Αλάτσατα Μικράς Ασίας)

Ύπνε, που παίρνεις τα μωρά, έλα πάρε και τούτο
μικρό μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το.
Μεγάλο σαν ψηλό βουνό, ίσιο σαν κυπαρίσσι
κι οι κλώνοι του ν’ απλώνουνε σ’ ανατολή και δύση.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι κι όπου το πονεί να γιάνει

Έλα αηδονάκι μου κι εσύ στην κούνια να καθίσεις
με τη γλυκιά σου τη λαλιά να μου το νανουρίσεις.

Νάνι και το νανουρίζω, τρία κάστρα του χαρίζω
το Μισίρι και την Πόλη τη Μικρά Ασία όλη.

Έλα, ύπνε, ύπνωσέ το και γλυκά σεργιάνισέ το.

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά (Μικρά Ασία)

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
έλα πάρε και τούτο
Μικρό-μικρό σου το 'δωσα 
μεγάλο φέρε μου το 
Μεγάλο σαν ψηλό βουνό
ίσιο σαν κυπαρίσσι
Οι κλώνοι του να φτάνουνε
σ' ανατολή και δύση
Κοιμήσου και παράγγειλα
στην Πόλη τα προικιά σου
Στη Βενετιά τα ρούχα σου
και τα χρυσαφικά σου
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι
το μωράκι μου να κάνει
Έλα ύπνε, πάρε μού το
και γλυκά αποκοίμισέ το
Νάνι, που το μεγάλωσαν
τρεις αδερφές και μάνα
Και πάλι δεν τους φτάνανε
πήραν και παραμάνα
Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
έλα πάρε και τούτο
Να μου το πας στον γκιουλ-μπαξέ
και πάλι φέρε μου το
Κοιμήσου χαϊδεμένο μου
κι εγώ σε νανουρίζω
Στην αγκαλιά μου σε κουνώ 
και σε γλυκοκοιμίζω. 

Άστραψεν η ανατολή (Μικρά Ασία)

Άστραψεν η ανατολή 
κούνα παραμάνα το παιδί
και βρόντησεν η δύση, 
κούνα το παιδί
μην τύχει και ξυπνήσει.
Ο καβαλάρης διάβηκε
κούνα παραμάνα το παιδί
και ροβόλησε στη δύση, 
κούνα το παιδί
μην τύχει και ξυπνήσει.
Ροβόλησε κι η Μαριωρή
κούνα παραμάνα το παιδί,
το σταμνί της να γεμίσει,
κούνα το παιδί,
μην τύχει και ξυπνήσει. 

Έλα ύπνε κοίμησέ το (Πελοπόννησος)

Έλα ύπνε κοίμησέ το και γλυκά νανούρισέ το,
έλα ύπνε από τη Χιό
κι αποκοίμα μου το γιο.
Έλα ύπνε κοίμησέ το
και γλυκά νανούρισέ το,
έλα ύπνε από την Πόλη 
κι αποκοίμα μου την κόρη. 

Έλα ύπνε μου πάρε το (Ανατολικό Αιγαίο)

Έλα ύπνε μου πάρε το
κι άμε το στους μπαξέδες
και γέμισε τους κόρφους του
ρόδα και μενεξέδες.
Τα ρόδα να ’ ν ’ της μάνας του 
τα μήλα του κυρού του. 

Κοιμάται εμένα ο σκρίνος μου (Δωδεκάννησα)

Κοιμάται εμένα ο σκρίνος μου
και πώς θα τον ξυπνήσω,
πού θα βρω διαμαντόπετρες
να τον πετροβολήσω;
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι
όταν σε συλλογίζομαι.
Κοιμάται εμένα ο σκρίνος μου
και πώς θα τον ξυπνήσω;
Να πάρω το ροδόσταμο
να τον δροσολογήσω.
Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι 
όταν σε συλλογίζομαι. 

Πάρε το ύπνε το παιδί (Πατήστε εδώ) ρήτη)

Πάρε το ύπνε το παιδί
κι άμε το στα περβόλια,
γέμισε τα στηθάκια του
γαρίφαλα και ρόδα.
Κοιμήσου εσύ μωράκι μου
σε κούνια καρυδένια,
σε ρουχαλάκια κεντητά
και μαργαριταρένια.
Κοιμήσου με τη ζάχαρη
κοιμήσου με το μέλι
και νίψου με το ανθόνερο 
που νίβονται οι αγγέλοι. 

Κοιμήσου Μέρα Όμορφη (Πατήστε εδώ) (Κρήτη)

Κοιμήσου μέρα όμορφη, νύχτα με τ' αστρουλάκια
μπαξέ μου με τα λούλουδα και με τα γιασεμάκια
Κοιμήσου με τη ζάχαρη και ξύπνα με το μέλι
και λούσου με τ'ανθόνερο που λούζονται οι αγγέλοι
Κοιμήσου γιέ μου πρωτογιέ και γιε μου κανακάρη
Και από την Πόλη κοπελιά θε να 'ρτει να σε πάρει
Κοιμήσου γιε μου να τραφείς, γιε μου να μεγαλώσεις
Και τα προικιά ανημένου σε κι οι κόρες καρτερού σε. 

Αγιά Μαρίνα και Κυρά (Κύπρος)

Άγια Μαρίνα και κυρά που ποκοιμίζεις τα μωρά
ποκοίμησ' το κορούδιν μου το πκιο γλυκύν τραούδιν μου
Κι ύπνε που παίρνεις τα μωρά πάρε κι εμέναν τούτο
Μικρόν μικρόν σου το 'δωκα μεάλον φέρε μου το
Επάρ' το πέρα, γύρισ' το και στράφου πίσω φέρ' μου το
Να δει τα δέντρη πως αθθούν και τα πουλιά πως κοιλαδούν
Πως χαίρουνται, πως πέτουνται και πάσιν πέρα κι έρκουνται
Να δει του Μάη τραντάφυλλα τ' Αούστου μήλα κόκκινα
Κι α Παναγία Δέσποινα που ποκοιμίζεις τα μωρά
νάννι ναννά ναννούδκια του κι ύπνον εις τα ματούδκια του. 

Ύπνε που παίρνεις τα μωράν (Πατήστε εδώ) (Πάνιδος Ραιδεστού Ανατολικής Θράκης)

Ύπνε, που παίρνεις τα μωρά, έλα πάρε και τούτο
μικρό μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το.
Μεγάλο σαν ψηλό βουνό κι ίσιο σαν κυπαρίσσι
κι οι κλώνοι του ν’ απλώνουνε σ’ ανατολή και δύση, αχ νάνι
Κοιμήσου, αγγελούδι μου, κι εγώ σε νανουρίζω
και την κουνούλα σου κουνώ και σε αποκοιμίζω.
Κοιμάται το πιδούλι μου, κανείς μην το ξυπνήσει
και την κουνούλα του κουνώ και το αποκοιμίσω.
Έλα, ύπνε, έλα, ζάλη, στου πιδιού μου το κεφάλι
να κοιμάται μερώνει, να ξυπνάει να μεγαλώνει, αχ νάνι
Έλα ύπνε και πάρε μου το και πάν’ το στους μπαξέδες
και γέμισε τους κόρφους του λουλούδια μενεξέδες.
Τ’ άνθη να ‘ν’ της μάνας του, τα μήλα του κυρού του
και τ’ άσπρα τριαντάφυλλα να ‘ναι τ’ ανάδοχού του.
Νάνι το μωρό μ’ να κάνει κι η Παναγιά να το φυλάει
να κοιμάται να μερώνει, να ξυπνάει να μεγαλώνει, αχ νάνι
Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο,
μικρό μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το
Έλα ύπνε και πάρε το κι όπου θέλεις πάνε του,
πάν’ του μες στ’ αγά τ’ αμπέλ’ και στ’ αγά το περιβόλ’, αχ νάνι
Να του δώσει ο αγάς σινί, η αγαδίνα το μαντίλι
κι η μικρή αγαδοπούλα, δαχτυλίδι με τη βούλα, αχ νάνι


Να π[οι]ήσ[ει] νανά να κοιμηθεί το χαϊδεμένο μου τ’ αρνί (Πατήστε εδώ) (Αγιάσος Λέσβου)

Να π[οι]ήσ[ει] νανά να κοιμηθεί το χαϊδεμένο μου τ’ αρνί,
να π[οι]ήσ[ει] νανά τ’ αρνέλι μου, νανά του κουκλαρδέλι μου.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι κι όπου το πονεί να γιάνει.
Έλα, ύπνε, και πάρε το και πάλι ξύπνησέ το.
Έλα, ύπνε, και πάρε το και γλυκοκοίμησέ το
και πάνε το στην Παναγιά και πάλι ξύπνησέ το.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι το μωρέλι μου να κάνει.
Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά, κοιμάται στα λαγκάδια
κοιμάται η Σοφία μου μες στα μαργαριτάρια.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι κι όπου το πονεί να γιάνει. 


Κοιμήσου άστρο μ,’ κοιμήσου αυγή (Πατήστε εδώ) (Φωτεινό Τρικάλων)

Κοιμήσου, άστρο μ,’ κοιμήσου, αυγή, κοιμήσου, νιο φιγγάρι.
Κοιμήσου που θα σ’ αγαπάει ο νιος που θα σι πάρει.
νάνι το κορίτσι μου να κάνει
κοιμήσου που σου παρήγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου,
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
οοο, νάνι το παιδί μου να κάνει
Κοιμήσου που σου παρήγγειλα το πάπλωμα στην Πόλη
και σου το τελειώνανε σαράντα δυο μαστόροι.
νάνι, το παιδί μου να κάνει
Κοιμήσου μες στην κούνια σου, μες στ’ άσπρα τα πανιά σου
και Παναγιά η Δέσποινα θα είναι συντροφιά σου.
οοο, νάνι το παιδί μου να κάνει


Κοιμήσου και παράγγειλα (Πατήστε εδώ) (Κάλυμνος)

Κοιμήσου και παράγγειλα στην Πόλη τα καλά σου,
στη Βενετιά τα πλούτη σου και τα διαμαντικά σου.
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι ύπνον ελαφρύ να κάνεις
Έλα, ύπνε, και πάρ’ το και πάνε κοιμησέ το
και στα περβόλια πάνε το και διασκέδασέ το
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι ύπνον ελαφρύ να κάνεις
Κοιμήσου με την Παναγιά και με τον Άη Γιάννη
με τον αφέντη το Χριστό κι όπου πονεί να γιάνει, εεε
Νάνι του ρήγα το παιδί, του βασιλιά τ’ αγγόνι,
που το κουνάει η μάνα του μες το χρυσό σεντόνι.
Να κοιμάται, να μερώνει, να ξυπνά να μεγαλώνει.
Έλα, ύπνε, στην κούνια του, κυρά στο κούνιστρό του
και συ, παλερημιώτη μου εις το προσκέφαλό του, εεε, μμμ


Κοιμήσου γιε μου, πρωτογιέ (Πατήστε εδώ) (Κως)

Κοιμήσου, γιε μου, πρωτογιέ, νάνι, και γιε μου κανακάρη
κι από την Πόλη κοπελιά, νάνι, θε να ‘ρτει να σε πάρει.
Κοιμήσου, γιε μου, να τραφείς, νάνι, γιε μου, να μεγαλώσεις
και τα προικιά ανημένου σε, νάνι κι οι κόρες καρτερού σε.


Κοιμήσου με την Παναγιά και με τον Άγιο Γιάννη (Πατήστε εδώ) (Αγ. Δημήτριος Λήμνου)

Κοιμήσου με την Παναγιά και με τον Άγιο Γιάννη,
με τον αφέντη το Χριστό κι όπου πονεί να γιάνει.
Κοιμήσου και παρήγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου,
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
Έλα, ύπνε μου καλέ, σιγανέ και ταπεινέ.
Κοιμήσου που να σε χαρεί η μάνα που σε γέννα,
να δει και ο μπαμπάκας σου πολύ καλά από σένα.
Ύπνε μου, υπνιάρη μου και ‘ποκοιμισιάρη μου.
Ο ύπνος το παρακαλεί μα κείνο δεν κοιμάται,
έχει τα μάτια τ’ ανοιχτά και τη μαμά θυμάται.
Ύπνε μου σε παρακαλώ, κοίμησέ μου το μωρό.
Κοιμήσου που να σε χαρεί και να σε καμαρώνει
η μάνα που σε γέννησε και τράβηξε τς πόνοι. 


Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά (Πατήστε εδώ) (Ψαρά)

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο,
μικρό μικρό σου το ‘δωσα, μεγάλο φέρε μου το,
μεγάλο σαν ψηλό βουνό, ίσιο σαν κυπαρίσσι,
ν’ απλώνονται οι κλώνοι του ανατολή και δύση.
Έλα, ύπνε, να το πάρεις κι άλλο ψυχικό μην κάνεις.
Αν μου το πάρεις, ύπνε μου, τρεις χώρες σου χαρίζω,
τρεις χώρες και τρία χωριά, τρία μοναστηράκια,
το ‘να ζεις να γεύεσαι, το άλλο να κοιμάσαι,
το τρίτο το καλύτερο να πα να λειτουργάσαι.
Ύπνε μου, υπνάρη μου, μεροκοιμησιάρη μου.
οπού μερώνεις τα παιδιά και κάνουν οι μάνες τους δουλειά.
Έλα, ύπνε, να σου δώσω ένα κοριτσάκι πο ‘χω.
Εγώ το κοριτσάκι μου, δεν το παντρεύω ακόμα,
αν δε μου στείλουν προξενιά από τη Βαβυλώνα.
Κοιμήσου και παράγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου,
στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.
Κοιμήσου και στο γάμο σου να βρέχει, να χιονίζει,
τα χιόνια αλεύρια να γινούν και τα ποτάμια μέλι
κι η θάλασσα γλυκό κρασί να πιουν οι καλεσμένοι.
Παναγιά μου, Παναγιά μου, ζεοδόχω τα παιδιά μου.
Ο ύπνος επαράγγειλε πολλά παιδιά να πάρει,
τα θέλει να ‘ναι όμορφα, για να τα κουμαντάρει.
Έλα, έλα, πέρδικά μου, στ’ αγκαλάκια τα δικά μου.
Εγώ το κοριτσάκι μου το θρέφω με καμάρι,
ο ύπνος θέλει να το δει και να το κουμαντάρει.
Έλα, ύπνε, πάρε μου το κι όπου θέλεις άντε μου το.


Έχω 'γω ένα αγοράκι και ο βασιλιάς κορτσάκι (Πατήστε εδώ) (Ψαρά)

Έχω 'γω ένα αγοράκι και ο βασιλιάς κορτσάκι·
μου μηνά, ξαναμηνά και μου στέλνει προξενιά.
Και του μήνυσα κι εγώ, δεν τον εθέλω για γαμπρό.
Δε σε θέλω βασιλιά, γιατί είν’ τα σπίτια σου ψηλά.
Δε σε θέλω, βασιλιά, στα μπαλκόνια σου έχεις γιαλιά.
Πέσε που να σε δω παπά, που να σε δω δεσπότη,
να μπαίνεις, να μου λειτουργάς στην εκκλησιά την πρώτη.
Για λέλε του πέρα φύγε, μα παπούτσια δε μου πήρε·
να του δώσω τα δικά μου, να χορέψει ο πασάς μου.
Έλα ύπνε, να το πάρεις κι άλλο ψυχικό μην κάνεις.
Να το πας στ’ αγά τ’ αμπέλια και στ’ αγά τα περιβόλια,
να του δώσει ο αγάς κουλούρι, κι η αγάδισσα λουλούδι
κι η μικρή αγαδοπούλα να μου το κεράσει απ’ ούλα.


Έλα, ύπνο, έλα γεια του, Παναγιά κάτσε κοντά του (Πατήστε εδώ) (Θάσος)

Έλα, ύπνο, έλα γεια του, Παναγιά κάτσε κοντά του
ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα λιοντάρια
κι ιγώ το μωρό μου το θρέφω μι τα χάδια.
Έλα ύπνο, έλα γεια του, Παναγιά κάτσε κοντά του.
Νάνι, νάνι δεν κοιμάτι, τη μανούλα του θυμάτι
νάνι, νάνι του λέγανε κάστανα το φ(ι)λέαυνι.
Νάνι, νάνι, νάνι του, ένα το ‘χει η μάνα του.
Έλα, ύπνο, και πάρε του κι Χριστέ μ’ ‘ποκοίμησέ το.
Νάνι, νάνι δεν κοιμάτι, τη μανούλα του θυμάτι.

Άιντε κοιμήσου κόρη μου

Άιντε κοιμήσου κόρη μου
κι εγώ να σου χαρίσω
την Αλεξάνδρεια ζάχαρη
και το Μισίρι ρύζι
και την Κωνσταντινούπολη
τρεις χρόνους να ορίζεις.


Πηγές: http://www.stixoi.info http://users.sch.gr