Η πληγή γιατρεύεται, η κουβέντα δεν ξεχνιέται.
(Πομάκικο παραμύθι)
Μια φορά κι έναν καιρό δυο αρκούδες ζούσαν σε ένα δάσος. Μία μέρα η θηλυκή αρκούδα βρήκε κάπου ένα μικρό κοριτσάκι. Και το πήρε μαζί της για να μη στεναχωριέται και για να μην είναι μόνο του. Το τάιζε από αυτήν. Το μεγάλωσε σαν δικό της παιδί. Aφού μεγάλωσε αρκετά το κορίτσι άρχισε να καταλαβαίνει και να μιλάει. Ένα βράδυ όταν ξάπλωσαν να κοιμηθούν είπε στην αρκούδα: " Εσείς βρωμάτε άσχημα".
Της αρκούδας της κακοφάνηκε και στεναχωρήθηκε πολύ. Και η αρκούδα αυτή τη κουβέντα δε μπορούσε να τη βγάλει από την καρδιά της.
Χρόνια περάσανε, λίγο καιρό αργότερα από τότε που παντρεύτηκε η κοπέλα, είπε στην αρκούδα μια μέρα να πάει σ’ αυτήν να την επισκεφθεί. Και η αρκούδα χάρηκε πολύ γιατί τη φώναξε.
Και όταν η αρκούδα σηκώθηκε για να φύγει, η κοπέλα της είπε να ξαναπάει μετά από ένα μήνα.
Τότε η αρκούδα της λέει:
-"Πάρε ένα τσεκούρι και κόψε μου το χέρι".
Το θυμότανε η αρκούδα. Αλλά η κόρη της δεν ήθελε να της κάνει κακό.
"Δε μπορώ σ’ αυτή που με μεγάλωνε σαν μάνα να κάνω τέτοιο κακό" είπε η κοπέλα.
Αλλά η αρκούδα τόσο παρακάλαγε που στο τέλος υποχώρησε και της έκοψε το χέρι.
Και γύρισε η αρκούδα πίσω στο δάσος. Αφού πέρασε ένας μήνας ξαναπήγε στην κόρη της και την επισκέφθηκε όπως τα κανονίσανε.
"Τι έγινε η πληγή σου στο χέρι"; ρώτησε η κόρη.
Kαι όταν είδε την πληγή της στο χέρι είπε η αρκούδα:
"Η πληγή στο χέρι μου πέρασε. Αλλά αυτή η πληγή στην καρδιά από αυτή την κουβέντα που μου είπες μια βραδιά δε θα μου περάσει ποτέ",απάντησε η αρκούδα και έφυγε.
(Παραμύθι από τη Γλαύκη στα Πομακοχώρια Έβρου)
Πηγή: http://www.activeradio.gr
(Πομάκικο παραμύθι)
Μια φορά κι έναν καιρό δυο αρκούδες ζούσαν σε ένα δάσος. Μία μέρα η θηλυκή αρκούδα βρήκε κάπου ένα μικρό κοριτσάκι. Και το πήρε μαζί της για να μη στεναχωριέται και για να μην είναι μόνο του. Το τάιζε από αυτήν. Το μεγάλωσε σαν δικό της παιδί. Aφού μεγάλωσε αρκετά το κορίτσι άρχισε να καταλαβαίνει και να μιλάει. Ένα βράδυ όταν ξάπλωσαν να κοιμηθούν είπε στην αρκούδα: " Εσείς βρωμάτε άσχημα".
Της αρκούδας της κακοφάνηκε και στεναχωρήθηκε πολύ. Και η αρκούδα αυτή τη κουβέντα δε μπορούσε να τη βγάλει από την καρδιά της.
Χρόνια περάσανε, λίγο καιρό αργότερα από τότε που παντρεύτηκε η κοπέλα, είπε στην αρκούδα μια μέρα να πάει σ’ αυτήν να την επισκεφθεί. Και η αρκούδα χάρηκε πολύ γιατί τη φώναξε.
Και όταν η αρκούδα σηκώθηκε για να φύγει, η κοπέλα της είπε να ξαναπάει μετά από ένα μήνα.
Τότε η αρκούδα της λέει:
-"Πάρε ένα τσεκούρι και κόψε μου το χέρι".
Το θυμότανε η αρκούδα. Αλλά η κόρη της δεν ήθελε να της κάνει κακό.
"Δε μπορώ σ’ αυτή που με μεγάλωνε σαν μάνα να κάνω τέτοιο κακό" είπε η κοπέλα.
Αλλά η αρκούδα τόσο παρακάλαγε που στο τέλος υποχώρησε και της έκοψε το χέρι.
Και γύρισε η αρκούδα πίσω στο δάσος. Αφού πέρασε ένας μήνας ξαναπήγε στην κόρη της και την επισκέφθηκε όπως τα κανονίσανε.
"Τι έγινε η πληγή σου στο χέρι"; ρώτησε η κόρη.
Kαι όταν είδε την πληγή της στο χέρι είπε η αρκούδα:
"Η πληγή στο χέρι μου πέρασε. Αλλά αυτή η πληγή στην καρδιά από αυτή την κουβέντα που μου είπες μια βραδιά δε θα μου περάσει ποτέ",απάντησε η αρκούδα και έφυγε.
(Παραμύθι από τη Γλαύκη στα Πομακοχώρια Έβρου)
Πηγή: http://www.activeradio.gr
