H Χαλκοσκουφίτσα.
(Σκιάθος. Παραλλαγή του παραμυθιακού τύπου "Η Κοκκινοσκουφίτσα")
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αντρόγυνο κι είχανε κι ένα κορίτσι που το λέγανε Χαλκοσκουφίτσα. Αυτό το κορίτσι είχε και μια μανού και της πήγαινε κάθε βράδυ φαΐ.
Μια μέρα, κει που πήγαινε στη μανού το φαΐ, βρήκε ένα λύκο στο δρόμο. Και τη ρώτησε ο λύκος και της είπε: "Πού πας;" Κι εκείνο είπε: "Πάω στη μανού μου φαΐ". Κι είπε ο λύκος: "Πού είναι το σπίτι της μανούς σου;" Και λέει το κορίτσι:
"Να, αυτό το μικρό σπιτάκι που φαίνεται". Τρέχει τότες ο λύκος πιο μπροστά και πήγε στη μανού του κοριτσιού. Χτυπάει την πόρτα και φώναξε: "Γιαγιά!" Η μανού θαρρούσε πως ήταν η εγγονή της και του λέει: "Άνοιξε. Το μανταλάκι έχω στην πόρτα". Άνοιξε ο λύκος, μπήκε μέσα. Η γριά ήταν πεσμένη και κουκουλωμένη στο στρώμα και λέει στο λύκο: "Άφησε το φαΐ που μου 'φερες απάνω στο τραπέζι, κι έλα πέσε". Γιουρντάει ο λύκος και την έφαγε τη γριά και πήγε ύστερα κι έπεσε στο στρώμα της και κουκουλώθηκε.
Σε λίγο πήγε και το κορίτσι και βροντούσε. Και λέει από μέσα ο λύκος: "Το μανταλάκι είναι στην πόρτα. Άνοιξε". Ανοίγει το κορίτσι, του λέει ο λύκος: "Άφησε το φαΐ απάνω στο τραπέζι, κι έλα πέσε". Άφησε το κορίτσι το φαΐ απάνω στο τραπέζι και πήγε κι έπεσε, θαρρούσε το κακόμοιρο πως ήταν η μανού του στο στρώμα. Κι έλεε'. "Α! μανού, τι μαλλιαρά χέρια έχεις!" Και της λέει ο λύκος: "Για να σ' αγκαλιάσω". "Τι μεγάλο στόμα έχεις, μανού!" Κι είπε ο λύκος: "Για να σε φάω!" Και το κατάπιε το κορίτσι.
Περάσανε μέρες, και δε φάνηκε το κορίτσι να γυρίσει στη μάνα του και στον πατέρα του. Σηκώνεται η μάνα του και πήγε στο σπίτι της γριάς και είδε το λύκο. Σαν τον είδε, τρόμαξε, έκλεισε την πόρτα και λάκισε. Πάει στον άντρα της και λέει: "Στο στρώμα της γριάς είναι ένας λύκος και κοιμάται". Αρματώνεται τότες ο άντρας της και πηγαίνει στο σπίτι της γριάς και βλέπει κι αυτός το λύκο. Τραβάει μια με το όπλο στο κεφάλι του και τον σκοτώνει. Τον σβαρνίσανε ύστερα και τον πήγανε στην ακρογιαλιά. Σκίσανε την κοιλιά του και βγήκαν από μέσα η μανού με το κορίτσι ζωντανοί. Και πετάξανε το λύκο και ζήσανε κείνοι καλά κι εμείς καλύτερα.
(Γεωργίου Ρήγα, Σκιάθου Λαϊκός Πολιτισμός, Σκιάθος)
Γεωργίου Α. Μέγα. Κατάλογος ελληνικών παραμυθιών. Άννα Αγγελοπούλου - Αίγλη Μπρούσκου. Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών.
(Σκιάθος. Παραλλαγή του παραμυθιακού τύπου "Η Κοκκινοσκουφίτσα")
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αντρόγυνο κι είχανε κι ένα κορίτσι που το λέγανε Χαλκοσκουφίτσα. Αυτό το κορίτσι είχε και μια μανού και της πήγαινε κάθε βράδυ φαΐ.
Μια μέρα, κει που πήγαινε στη μανού το φαΐ, βρήκε ένα λύκο στο δρόμο. Και τη ρώτησε ο λύκος και της είπε: "Πού πας;" Κι εκείνο είπε: "Πάω στη μανού μου φαΐ". Κι είπε ο λύκος: "Πού είναι το σπίτι της μανούς σου;" Και λέει το κορίτσι:
"Να, αυτό το μικρό σπιτάκι που φαίνεται". Τρέχει τότες ο λύκος πιο μπροστά και πήγε στη μανού του κοριτσιού. Χτυπάει την πόρτα και φώναξε: "Γιαγιά!" Η μανού θαρρούσε πως ήταν η εγγονή της και του λέει: "Άνοιξε. Το μανταλάκι έχω στην πόρτα". Άνοιξε ο λύκος, μπήκε μέσα. Η γριά ήταν πεσμένη και κουκουλωμένη στο στρώμα και λέει στο λύκο: "Άφησε το φαΐ που μου 'φερες απάνω στο τραπέζι, κι έλα πέσε". Γιουρντάει ο λύκος και την έφαγε τη γριά και πήγε ύστερα κι έπεσε στο στρώμα της και κουκουλώθηκε.
Σε λίγο πήγε και το κορίτσι και βροντούσε. Και λέει από μέσα ο λύκος: "Το μανταλάκι είναι στην πόρτα. Άνοιξε". Ανοίγει το κορίτσι, του λέει ο λύκος: "Άφησε το φαΐ απάνω στο τραπέζι, κι έλα πέσε". Άφησε το κορίτσι το φαΐ απάνω στο τραπέζι και πήγε κι έπεσε, θαρρούσε το κακόμοιρο πως ήταν η μανού του στο στρώμα. Κι έλεε'. "Α! μανού, τι μαλλιαρά χέρια έχεις!" Και της λέει ο λύκος: "Για να σ' αγκαλιάσω". "Τι μεγάλο στόμα έχεις, μανού!" Κι είπε ο λύκος: "Για να σε φάω!" Και το κατάπιε το κορίτσι.
Περάσανε μέρες, και δε φάνηκε το κορίτσι να γυρίσει στη μάνα του και στον πατέρα του. Σηκώνεται η μάνα του και πήγε στο σπίτι της γριάς και είδε το λύκο. Σαν τον είδε, τρόμαξε, έκλεισε την πόρτα και λάκισε. Πάει στον άντρα της και λέει: "Στο στρώμα της γριάς είναι ένας λύκος και κοιμάται". Αρματώνεται τότες ο άντρας της και πηγαίνει στο σπίτι της γριάς και βλέπει κι αυτός το λύκο. Τραβάει μια με το όπλο στο κεφάλι του και τον σκοτώνει. Τον σβαρνίσανε ύστερα και τον πήγανε στην ακρογιαλιά. Σκίσανε την κοιλιά του και βγήκαν από μέσα η μανού με το κορίτσι ζωντανοί. Και πετάξανε το λύκο και ζήσανε κείνοι καλά κι εμείς καλύτερα.
(Γεωργίου Ρήγα, Σκιάθου Λαϊκός Πολιτισμός, Σκιάθος)
Γεωργίου Α. Μέγα. Κατάλογος ελληνικών παραμυθιών. Άννα Αγγελοπούλου - Αίγλη Μπρούσκου. Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών.
